1.یاد نعمتهای او ،عامل شکر اوست.

2.یاد قدرت او،سبب توکل بر اوست.

3.یاد الطاف او ،سبب محبت اوست.

4.یاد قهر وخشم او ،سبب علتی برای خوف از اوست.

5.یاد عظمت وبزرگی او،سبب خشیت ذر مقابل اوست.

6.یاد علم او،به پنهان واشکار، مایه ی حیا وپاک دامنی ماست.

7.یاد عفو وکرم او،مایه امید وتوبه است.

8.یاد عدل او ،عامل تقوا وپرهیزگاری است.

{اگر بدانیم بدون اراده ی خداوند متعال حتی چاقو هم قدرت بریدن  ندارد،

همان گونه که چاقوی حضرت ابراهیم ع گلوی فرزندش اسمائیل ع را نبرید قطعا به گونه ای بهتر عمل یا رفتار خواهیم کرد

وا قعیت این است که اگر لطف خداوند نباشد همه ما در همه چیز باخته ایم پس بدانیم که اینده ما وابسته به توکل کردن به اوست }